望中呈一点,晃若出云躔。陨石是何宿,到江知几年。钟声昏晓屿,帆影去来船。此景分河汉,有槎须问天。
一臼山根蚤暮桩,不知扶起几羸癃。如言捣药长生兔,应为真人不桂宫。
渊明与虎两相忘,虎至渊明在醉乡。一啸风生下山去,依然爪迹枕痕傍。
双溪飞溜出三峰,后有幽岩虎啸风。绝景要知虚白处,洞天别在一壶中。
鹤去凄然一古杉,傲霜凌雪几年间。若非一种灵根异,安得青青不改颜。
五老来从西洛山,三江去接东溟水。如何尽会此窗前,一引双眸千万里。
太湖水入霅溪寒,叠嶂连山几万般。此景古今无尽藏,总归懒拙一毫端。
短流色白灿瑶光,穿破山腰一株苍。多少游人来又去,从教袖里有鞭长。
一溪高占翠嶙间,终日寒泉自往还。要看仪仪同类舞,惜乎不接凤凰山。
逸少江州刺史归,鸾溪溪上穴方池。此时鹢鹢已堪玩,不待山阴道士遗。