面对三江背五峰,一亭屹屹睨其中。蓬莱弱水眼前是,不必思航大海东。
五台山里现文殊,人指此台名似虚。正马东峰有狮子,恐曾高跨入匡庐。
团圆一井为谁开,夜夜东隅月色来。酿得新醅饮佳客,分明蟾影浸金杯。
先生礼斗望乾门,拜石千年今尚存。料得一心存七曜,四时同运紫微垣。
真人升去寂无音,徒指空坛说杏林。讲道虽非夫子惠,此心还是爱人心。
超然物外一身行,野鹤孤云寄此生。蓬户昼关春色暗,松窗夜敞月华明。濛濛山影暝将晓,款款溪声雨欲晴。曾识山南云岫隐,方知宠辱莫吾惊。
一岛如蓬江面浮,行人遥指是湖舟。寂无樯橹舣沙岸,宁怕风涛不测忧。
不同瀑布泻千山,数滴空馀坎井间。端是龙神閟珠味,故教滴滴与人悭。
有龙衔水下层霄,俯视浮屠漱海潮。净倚栏干清耳目,笙篁声里落琼瑶。
河汉遥分一派轻,望中渺渺白蛇形。谁教来自半天上,穿破千寻碧玉屏。