昆池旧擅湖山胜,舟屋滨湖复倚山。不见林逋飞鹤出,空思魏野跨驴还。平居同调人芜没,黔国怜才事等闲。传得高峣绝唱在,近华深处几开颜。
淼淼湖光天尽头,曚曈初日起芦洲。小船百折行难到,一片苍云白露秋。
舆中晓望破萧寥,极目荒塍未插苗。白鸟数行飞习习,青溪一道去迢迢。山含雨意沉岩树,水藉风威撼野桥。待到晴明青可踏,□痕周地作裙腰。
群峭渐丰肌,层峦皆没骨。沮汝践溪毛,蒙茸披石发。四顾尽芳荪,苍然欣秀越。凋零曾几时,万绿来何突。野草自无心,春风吹乱发。中含造化机,乘势不能歇。对此触我怀,低头...
暧暧环村树,依依出谷烟。好山皆蕴藉,流水亦周旋。鸟散长空尽,花开夹径妍。岭巅回首望,夕照下平川。
冈峦匼匝水回萦,野鸟山花到处迎。溪上烟云开远景,岩阿松竹自长生。登临地胜供游眺,感慨诗多见性情。太息吹箫人葬处,年年唯有子规声。