汝亦惊弦者,来归过我庐。可能沧海外,代寄故人书?四面犹张网,孤飞未定居。匆匆还不暇,他莫问何如。
秋水芦花净。一片平沙如镜。当时不早北还家,来不能归,栖亦惊难定。怜他转眼南风劲。羽短声凄紧。稻粱无几,休再呼群,恰拟金丸赠。
世乱无长策,东归思故关。高秋心浩荡,一雁浪花间。云水无边夕,江淮几点山。似闻上林苑,苏武已生还。
一绳拖字叫新霜。风起不成行。楚天长短黄昏雨,甚年年飞泊潇湘。万里悲秋作客,不知何处家乡。七年头白卧秋光。无梦到渔阳。人今那识苏卿苦,盼音书地老天荒。卖却卢龙古塞...
又霜钟警梦夜凄清,雁阵破空来。自榆关风紧,芦沟月冷,秋思难排。应羡六朝金粉,嘹唳度长淮。铁索沈江后,楼殿成灰。本是随阳信鸟,甚浅洲远渚,不肯徘徊。历间关烽火,毛...
忧心零落南飞雁,风雨飘摇瞬息间。若不奋飞图御侮,殖民主义噬台湾。
平沙远浦总双栖,不识筠笼有斗鸡。得饱便知寻早宿,荻芦移影夕阳低。