是花毕竟非花,涓涓泪浸三更月。梨云散尽,东风无主,暗飘寒血。草碧同愁,篁斑比怨,古怀难说。待弦翻蜀国,唤回遥梦,灯帘外,时明灭。曾托春心万叠。怕春归、又随春歇。...
送尽东风蜀道赊,一枝红影滞天涯。身经亡国无穷恨,愁对冤禽劫后花!
万山红似血,是谁染、蜀宫花。想望帝声声,冤魂夜月,幻作根芽。天涯欲归未得,叹如今、归去也无家。多事宣城客子,三春三月三巴。铅华。一种著银纱。清绝玉无瑕。问生成薄...
春风二月正芳菲,蜀魄名花世所稀。红蕊染成真血泪,枝头似唤不如归。
杜鹃花发杜鹃啼,似血如朱一抹齐。应是留春留不住,夜深风露也寒凄。