秋江水浅红蕖落,寒英又遍江岸。画船歌歇,西风渐紧,绮罗重换。鸳鸯拆散。但留得、寥天一雁。带衰杨、萧疏几线,杳杳斜阳晚。那更新霜溅,渡萧辰、恁般清怨。溪花落尽,剩...
残红相对碧波清,弗水因之得木名。君子设如询姓氏,不周党亦定逢萌。
灼灼拒霜花,颜色众所殊。岂不惜芳时,乃与晚岁俱。夭桃太冶艳,野菊何萧疏。感此凌寒姿,独立将焉如。
夕波寒,秋江远涉,逶迤拨兰棹。木莲花好。渐粉怨珠啼,烟际开早。靓妆不逐霜华老。红深兼翠窈。镇寂寞、玉容微醉,霞裾风暗袅。年时对花结同心,冥冥踏绀雾,仙城云杪。欢...
江城如画酿清寒,晴照几家院落。篱菊盏泉刚荐了,花事未应萧索。浅渚霞明,微波风峭,双桨秋江邈。阑干闲倚,一枝红艳初灼。眼底百卉具腓,些些芳意,欲向谁边托。唤作拒霜...
绚烂秋光、不加雕饰天然好。朝霞烘缟,夕露嫣红袅。占断西风,不许芳心老。秋残了,镜中人杳。塘外雷声小。